النبالعظیم محفلی برای پژوهش های شیعه
کوچک نگاه نکنیم:
کربلا صرفا کشتن مظلومانه یک فرد نیست. کشتن فردی است که از مادر مهربان تر و از پدر نیکوکار تر نسبت به همه امت است. شخصی که خداوند او را کشتی نجات برای امت اسلام، بلکه برای بشریت قرار داده’1′ و همه مردمان جایگاه رفیع او را نسبت به پیامبر اکرم (ص) می دانستند. جایگاه قتیل کربلا: او از نظر نسبی شرافتی عظیم داشت. ایشان سبط نبی (ص)، فرزند بتول (س) و پسر باب علم پیامبر (ص) بود. علاوه بر این بزرگی و عظمت نسبی، در آیات بسیاری خداوند متعال ایشان را مدح کرده است. او یکی از مصادیق آن اهل بیتی ست که، خداوند از ایشان هر گونه ناپاکی دفع کرده است۲. او از صادقینی ست که قرآن ایشان را محور اجتماع جامعه ایمانی معرفی می کند۳. و او از کسانی است که در غدیرِ ابتهال همراه پیامبر (ص) بود تا لعنت خدا را بر کسانی قرار دهد که تکذیب کننده آن حق مشخص بودند۴. چه می توان گفت از بزرگی شخصی که خداوند متعال آیات بسیاری در شأن بزرگی او نازل کرده است؟ تنها انتساب نزدیک او به پیامبر رحمت (ص) کافی است که همه امت او را بسیار محترم بدارند و رعایت قرابت او را بنمایند. اما او علاوه بر نزدیکی با پیامبر (ص) خود دارای مناصب الهی است و با این همه بزرگی و عظمت و قداست، جماعت بسیاری او را محاصره کردند و کسی که خداوند او را منزه و پاک از اشتباه و خطا خوانده است، بدون هیچ دلیل موجهی به بدترین شکل به قتل رساندند. کربلا فقط مظلومانه کشتن یک شخص نیست. کربلا یعنی ذبح شدن کسی که اصل و فرع و معدن و مأوا و مُنتهای خیر است. و عجیب تر آن که جریان تاریخی «مطلق شر» و «شر مطلق» برای خیر خواهی امت و خیر خواهی بشریت این جنایت را مرتکب شد. کربلا صرفا قتل مظلومانه یک شخص نبود. بلکه بالاترین مصاف خیر و شر بود. کربلا نهایت تلاش جریان شر برای هدم تمام خیر بود. کربلا بزرگ ترین مانع برای پیروزی بلامنازع شر بود. و کربلا جایی است که در عین آنکه بزرگترین ظلم ها و جنایت ها در حق هدایت گری آسمانی شد، نورانی ترین چراغ، بلکه تنها چراغ نورانی شد، که به وسیله آن بتوان راه خدا و راه خیر را از راه شیطان و راه شر تمیز داد. کربلا صرفا قصه ذبح مظلومانه حق و حقیقت نیست. کربلا ملاک انسان بودن، ملاک خیر، ملاک آزاده بودن و ملاک راه صحیح است. لزوم تحقیق پیرامون کربلا: بنابراین همه انسان ها باید نسبت خود را با کربلا معلوم کنند و مشخص کنند در کدام طرف ایستاده اند؛ سمت نور و خیر یا سمت هلاکت و تاریکی؟ از این رو بسیار مهم و ضروری ست که ریشه های وقوع چنین جنایت تاریخی ای مورد بررسی و واکاوی قرار گیرد.
حامد صارم
منابع: ۱. عیون أخبار الرضا علیه السلام، جلد 1، صفحه59 – 64. ۲. آیه ۳۳ سوره احزاب. ۳. آیه ۱۱۹ سوره توبه. ۴. آیه ۶۱ سوره آل عمران.
