نباالعظیم محفلی برای پژوهش های شیعه
مقالات مرتبط
گریه بر “ثار الله” یعنی انتظار اقامه توحید و ظهور بقیه‌الله / در رثای “سلیمان کربلا”/۱۰- عزاداری برای “ثارالله” اشک معمولی نیست بلکه بکاء بر سیدالشهدا اعلان بیعت با جبهه توحید است/ اشک عزاداران درخواست از خداوند است برای خروج کسی که باید به دست او توحید اقامه شود
گروه فرهنگی «نسیم»، حامد صارم- کربلا صحنه هماوردی همه انبیاء و رسل با همه نمرود ها و فرعون ها است. کربلا آل علی و شیعیان ایشان در جبهه حزب الله قرار دارد و آل ابی سفیان و شیعیانشان در حزب شیطان قرار گرفته اند . کربلا صحنه نبردی است که در روز عاشورا شروع شد و همچنان ادامه دارد و تا زمان ظهور آخرین امام از آل علی ادامه خواهد داشت . و جنگ پایانی نیز بین آل ابوسفیبان و آل علی خواهد بود . از این رو سید الشهدا را «ثار الله» خواندند ودر زیارت عاشورا او را با لقب ثار الله سلام می دهند.
مفهوم واژه ثار
«ثار» به معنای خون نیست . و مفهومی فراتر از خون دارد . ببرای یافتن مفهوم این کلمه باید دید این واژه در فرهنگ ایشان چه معنایی را می رسانده است . در گذشته نظام حاکم اجتماعی و سیاسی بر شبه جزیره نظام قبلیه گی بوده است . نظام قبیلگی اساسی ترین نظام اجتماعی در شبه جزیره بوده است . به مقتضای این نظام قبلیه گرایی فرهنگ مردم نیز شکل گرفته بود. در این فرهنگ یک شخص به عنوان یک انسان به تنهای هویت و اعتبار نداشت . اعتبار و هویت برای قبیله ورئیس قبیله بود . اشخاص به اعتبار اینکه منتسب به قبیله هستند هویت و اعتبار داشتند . در صورتی که کسی مرتبط با قبیله ای نبود هیچ حق و حقوقی حتی حق حیات نداشت . حفظ حرمت ها و احترام ها بر اساس انتساب شخص به قبیله بود . هرچند قبیله پر جمعیت تر بود دارای قدرت نظامی بیشتر و ثروت بیشتری بود و منتسبین به آن قبیله از اعتبار و حقوق بیشتری برخوردار بودند .
اگر شخصی از قبیله ای فردی را از قبیله دیگر به قتل می رساند ولی دم مقتول فقط فرزندان مقتول نبودند بلکه همه قبیله خود را صاحب دم می دانستند و در این مورد این حق را برای خود می دانستند که از قاتل انتقام بگیرند . اما قاتل را فقط همان کسی که مرتکب قتل شده نمی دانستند هرکسی و شخصی از قبیله قاتل در حکم قاتل بود . و هرکس از قبیله مقتول به هر کسی از قبیله قاتل دست پیدا می کرد درازای آن شخص مقتول او را به قتل می رساند یا حد اقل این حق را برای خویش می دانست که او را می تواند به قتل برساند .
به این کینه قبیلگی که درآن خون مقتول را همه قبیله مقتول از همه قبیله قاتل طلب می کردند را «ثار» می گفتند . بنابر این ثار به معنای خونخواهی و طلب قبیله مقتول از قبیله قاتل است . «ثار» حقی است برای قبیله مقتول که از قبیله قاتل باید ستانده شود .
نگاه دشمن، نگاه کینه های جاهلی است
در جنگ ها بعد از پیامبر اسلام صلی اللله علیه وآله نگاه دشمنان اهل بیت این گونه بود . ایشان با اهل بیت در جنگ بودند چون بزرگان ایشان در زمانی که کافر و مشرک بودند به دست علی بن ابیطالب به هلاکت رسیده بودند . از این رو قبیله خویش قبیله مقتول می دانستند . ایشان به این توجه نمی کردند که ایشان در مقام اصرار بر بت پرستی و شرک و کفر کشته شده اند و امروز که اسلام را قبول کردند باید از اجداد کافر خویش اظهار بیزاری کنند . نگاه دشمنان اهل بیت نگاه جاهلی بود . از این رو هنگامی که سر مطهر سید الشهدا را به شام دربار یزید بردند آن ملعون «لیت اشیاخی ببدر شهدوا»را بر زبان راند و گفت ای کاش اجداد من که در جنگ بدر به دست علی بن ابیطالب به هلاکت رسیده بودند امروز بودند و این انتقام و پیروزی خود را بر آل علی می دیدند .
با این نگاه درگیری و جنگ در کربلا تنها بین دو قبیله از قبایل قریش بود . جنگی که سابقه ای دیرینه داشت و کربلا فرصتی برای انتقام آل ابی سفیان از آل علی بود . هر چند دشمنان اهل بیت با این نگاه و تفکر وارد جنگ با سید الشهدا شدند و لی نگاه سید الشهدا و اهل بیت به جریانات ابدا این نگاه نبود .
سید الشهدا برای اقامه توحید واقعی در روز عاشورا به شهادت رسید
جنگ ایشان برای دفاع از حق و پاینده نگاه داشتن حقیقت و استمراز توحید بود . از این رو ایشان را به «ثار الله » لقب دادند . ثارالله یعنی اینکه خداوند متعال طلب کننده خون او است این بدان معنا است که فردی از حزب خدا و قبیله موحدان توسط حزب شیطان و قبیله ابلیسیان به شهادت رسیده است و قبیله مقتول موحدان عالم هستند چرا که او «ثار الله» است و قبیله قاتل همه مشرکین و کافرین سقیفه تبار هستند . «ثارالله» یعنی اینکه سطح نگاه ما به کربلا از یک جنگ بین دو قبیله ای که در زمان گذشته بسیار مشهور بوده است بالاتر بیاید نگاه ما به کربلا مصاف بین توحید شرک و حق وباطل باشد . با این نگاه هرکس که حق جو باشد و حقیقت طلب و هرکسی که موحد باشد در قبیله موحدان است و او طالب خون امام حسین علیه السلام است . خواه این شخص عرب باشد یا عجم باشد اهل پاکستان باشد یا هندوستان در اروپا زندگی کند یا در آمریکا و آفریقا هر کجا باشد اگر موحد باشد یک «ثار» از قبیله مشرکین و کفار طلب دارد. بنابر این «ثار الله» یعنی سید الشهدا مرز ندارد . تا هرکجا که توحید رفته باشد و تا هرکجا که موحدین باشند و تا هرکجا حق جویان حق پویان باشند تا همانجا صحنه درگیری سید الشهدا با کفار است . «ثار الله» جواب یاوه گویانی است که می گویند که حسین علیه السلام عرب بود وجنگ بین اعراب بود ربطی به ما که ایرانی هستیم ندارد و عزاداری ما برای او بی معنا است . ایشان یا دنبال حق و حقیقت نیستند و از قافله اهل توحید جا مانده اند یا مفهوم کربلا و عاشورا نیافته اند و درک نکردند که سید الشهدا «ثار الله» است.
موحدان و حق جویان در عاشورا گریان هستند
بنابر این کسانی که اهل توحید هستند و از قبیله موحدان می باشند احساس ایشان این است که عضوی از اعضا ایشان را در کربلا به شهادت رساندند . نزدیک ترین شخص به ایشان و بالاترین مقام «حزب الله » را به شهادت رسانده اند از این رو در مواجهه با عاشورا در مصیبت و عزای بزرگی فرو می روند . مصیبتی که ما عظم مصیبتها چه مصیبت بزرگی است . هرکسی که توحید را قبول کرده از موجودات صاحب عقل مثل انسان و جن و ملک و حور العین و موجوداتی که صاحب این نوع شعور نیستند مثل آسمان ها و زمین و… بر مصیبت اباعبد الله گریه نمودند . از این رو است که مصیبت اباعبد الله بر همه اهل آسمان هاو زمین گران آمد برای همه ملائکه غیر قابل تحمل بود و همه ایشان بر آن مصیبت گریستند چرا که حسین علیه السلام «ثار الله » است و هر کس که اهل توحید است چه بخواهد و چه نخواهد در این مصیبت صاحب عزا است . گریه و اشک عزادارن حسینی نشان از این دارد که ایشان در جبهه توحید قرار داند . از این رو در قلب موحدان همیشه سوز گدازی است به خاطر این واقعه جانگداز . امام معصوم فرمود :«ان لقتل الحسین حراره فی قلوب المومنین لا تبرد ابدا» برای کشته شدن امام حسین علیه السلام حرارتی در قلوب مومنین است که تا ابد سرد نخواهد شد»این حرارت در قلوب مومنین است نه غیر مومنین سرد نخواهد شد چرا که او «ثار الله » است .
«الحمد الله علی عظیم رزیتی »خدا را شکر می گوییم برای این مصیبت و غم اندوه بزرگ . به راستی مگر غم و اندوه نیز نعمت است که به خاطر او خدا را شکر کرد؟آری این غم اندوه و مصیبت بزرگی است که بر قلب هر کسی وارد می شود باید خودار شکر گوید . هرکس در قلب خویش خود را عزادار سید الشهدا می داند باید خدا را با همه وجود شکر نماید چرا که این مصیبت و غم و اندوه نشان از این دارد که او در جبهه توحید قرار دارد . این مثیبت یعنی او در حزب الله است . چرا که حسین علیه السلام «ثار الله » است . از این جهت است که همه انبیا به خصوص انبیا اولو العزم بر این مصیبت گریستند . چرا که هرکس که در جبهه توحید باشد و هر مقدار که مقام قرب او بیشتر باشد مصیبت و حزن او بیشتر است .
گریه بر «ثارالله»یعنی انتظار «بقیه الله »
سید الشهدا «ثار الله » است بنابر این انتقام او به دست خداوند است . انتقام توسط ولی الله و حجت الله و ید الله یعنی حضرت بقیه الله گرفته خواهد شد . و هر کس که در مسیر توحید باقی بماند و آن استقامت ورزد همراه آن امام منتقم طلب خون سید الشهدا علیه السلام را خواهد کرد . از این رو در زیارت عاشورا از خداوند می خواهیم که طلب کردن آن ثار را همراه آن امام مهدی و ظاهر و ناطق روزی ما بگرداند . چرا که طلب کردن آن خون نیز اقامه توحید است . و طالبین آن خون از بین برنده شرک و نفاق و بت پرستی هستند .
«ثارالله» یعنی عزاداری بر امام حسین علیه السلام اشک معمولی نیست بکاء بر سید الشهدا اعلان بیعت با جبهه توحید است. و گریه بر او گریه انتظار است چرا که ما بر مصیبت «ثار الله» گریه می کنیم و اشک عزادارن درخواست از خداوند است برای خروج کسی که باید به دست او توحید اقامه شود و همه کژی ها به راستی و درستی تبدیل شود .
به نقل از:
http://nasimonline.ir/detail/News/1033688/162
